Een blauwe hemel 's ochtends verraad dat onze laatste dag er eentje wordt om in te kaderen. 
Jeroen, een vriend van Jetske, moest vandaag ook naar Amsterdam en stelde voor met ons mee te fietsen. Dat leek ons wel wat: aangenaam gezelschap erbij, en op deze manier konden we voor onze laatste dag met z'n drieën skaten en samen in stijl de eindmeet halen. Hij bleek ook nog eens handiger dan onze gps, en werd na verloop van tijd dan ook omgedoopt van fietsman, stopman, muilezel en fotoman, tot Allesman!
Al vanaf de eerste meters verliep het op wieltjes: goede ondergrond en de rivier naast ons, die na verloop van tijd over ging in een meer dat druk bevaren werd door zeilbootjes. 
Het was heerlijk skaten zo met de zon op onze snoet. We zetten er wat vaart achter, we hadden het einddoel geroken :)
Allesman leidde ons via het Amsterdamse bos. De weg was er niet ideaal, maar er was veel leuks te doen tussen de Amsterdamse bomen. De sfeer die er hing was dan ook opperbest, en dit ging goed samen met onze stemming. We lieten de putten en bulten dus niet aan onze hartjes komen.
We hielden even halt om vol verwondering naar een oudentieke roeiwedstrijd (inclusief trommelman en stuurman) te kijken om even later de letterlijke laatste rechte lijn richting Museumplein in te zetten. 
We skaten Amsterdam binnen en werden wat onwennig en stil. We waren onder de indruk. ('What the f****, we skaten effectief door Amsterdam!')
We hadden zo intens naar dit moment toegeleefd, dat we ons nu niet echt een houding wisten te geven. Na dit is het echt afgelopen.. Stukje bij beetje werd er meer van het Museumplein zichtbaar. We slalomden tussen de haastige fietsers en scooters door richting de grote letters 'I AMsterdam'. Eens toegekomen gingen we als volwaardige toeristen poseren voor de foto en gaven we elkaar we drie keer een dikke knuffel, we hadden het gehaald!!!!

We blijven nog een nachtje om morgen nog wat van deze stad te kunnen genieten :)

Dankjulliewel voor het volgen van onze blog en de vele steun!

Dikke Knuffel, van de moe maar voldane Skating for Ghana meiden!
x

Birgit, Maja en Sanne

Vandaag begon onze dag met uitslapen, spieren herstellen en energie opladen, Na deze zeer vermoeiende activiteiten besloten we om een bezoekje te brengen aan Leiden. Een prachtige stad vol studenten, watertjes en idyllische huisjes. Omdat wij echte vrouwen zijn en niet lang zonder onze dosis chocolade kunnen, besloten we om deze heerlijke energierepen bij te vullen in de Aldi. Naast deze winkel was een klein drankwinkeltje dat ons spontaan water en wijn aanbood voor onderweg (en 's avonds). Daar zeiden we geen nee tegen, dank je wel hiervoor!

Na deze korte "tussenstop" skeelerden we via vele verkeerde wegen richting Oude Wetering, een Hollands boerendorp zo'n kleine 16km verderop. Onderweg gebeurden iets dat niemand had voorzien: onze eerste val! Maja nam deze eer op zich. Dank je wel Maja. Geen bloed of gebroken beenderen, enkel een gedeukt ego :)

In een van de vele kanaaltjes in Oude Wetering lag de prachtige zeilboot van Jetske (een oud studiegenoot van ons en vriendin van Sanne), onze slaapplaats voor vannacht! Met zicht op zonsondergang aten we samen met enkele vrienden van haar een heerlijk slaatje (zij  kozen voor kroket, bamischijf, patat met pindasaus en ander lekkers :p). Daarna konden we even proeven van de Oude weteringse kermis. Een echte aanrader voor al wie van schlager of gabbermuziek houdt...

Groetjes, 
Birgit, Maja en Sanne

Aantal blaren: Sanne = 4, Maja = 0, Birgit = 0
Aantal "elegante" stops: Sanne = 0 , Maja = 0, Birgit = 1000
Aantal kapotte spieren (spierpijn): Sanne = 1, Maja = 0 (is nog steeds een beetje een beest!), Birgit = 0
Aantal persoonlijke onderonsjes met het Nederlands asfalt (aka vallen): Sanne = 0, Maja = 1 :( :( :(, Birgit = 0
Aantal zebrahuidjes (gevormd door de combinatie van zon en skatebeschermers): Sanne=0 (zij doet hier niet aan mee), Birgit = check, Maja = check
Aantal veel te luid en vals gezongen liedjes: 1001 (http://www.youtube.com/watch?v=Xc4rJUMH_jQ)

Wij zijn nog steeds opzoek naar vervoer terug richting Antwerpen en Mechelen. Jammer genoeg kunnen onze voetjes geen skate tocht terug meer aan. Ook onze fiets moet terug thuis geraken.
Ga je zelf per toeval die richting uit of ken je iemand die ons kan helpen, laat het ons dan weten!

Groetjes,
Birgit, Maja en Sanne

's Ochtends stond ons bij Astrid en Carry een uitgebreid ontbijt te wachten. We konden ons buikje rond eten om met een goed gevulde  maag op pad te gaan. Carry zette ons een eindje op weg door mee te fietsen langs een prachtig stuk natuur. Dit was maar een voorbode voor wat we vandaag nog te zien zouden krijgen.
Echter wanneer Carry's uitleg stopte, ging ons parcours wat de mist in.. Verschillende mensen wezen ons verschillende wegen, en de fiets-gps kent blijkbaar enkel de fietspaden die langs de baan lopen (en dit zijn niet direct degene waar wij naar op zoek zijn). We sukkelden wat verder langs natuurrijke wegen, waarvan we er verschillende 2 keer gezien hebben: elke richting een keertje..
Uiteindelijk raakten we toch tot in Delft, een mooie studentenstad met heerlijke kasseiwegen. Allemaal heel gezellig, maar wij op onze skates konden ze minder appreciëren:)
Zoals Astrid had aangeraden dronken we een tasje koffie (of thee) bij de markt. We haalden ineens ook onze boterhammetjes boven voor het middagmaal, tot er ineens een jongeman vragend naar ons toe kwam, waar we Zweef Inn van kenden (had hij gelezen op de achterkant van onze pulls). Toen we ons omdraaiden bleek het een bekende van Birgit te zijn, met wie ze nog had samengewerkt daar in het paviljoen.

Na Delft wezen onze gps-pijltjes richting Leiden. Jammer genoeg verliep ook deze tocht niet zonder moeilijkheden. Richtingaanwijzers op de baan en op de gsp waren het niet eens met elkaar. Ook de mensen aan wie we raad vroegen wezen ons telkens een andere weg uit.
Tot we, zo bleek achteraf, de studentendecaan van de universiteit van Den Haag om raad vroegen. Hij wees ons een weggetje aan dat langs een vliet liep en ons in één trek tot onze bestemming zou leiden. Dat leek ons nog eens een strak plan! Dus met de 'mental picture' van zijn plannetje op zak skaten we richting één van de mooiste stukjes natuur die we tot nu toe tegen gekomen zijn! Weilanden, vlietjes, een meer, gladde asfalt, en wind in de rug; veel meer hadden we niet nodig om instant goed gezind te worden :)
Na een laatste keer flink verkeerd skaten, vonden we uiteindelijk het juiste pad en kwamen we aan bij Jaap en Floor (en Sara) in Leiden. We werden ontvangen met een typisch Hollandse maaltijd: andijviestamp (op z'n Jaaps, een echte aanrader zo bleek!) Achteraf werden we nog mee uitgenodigd op een afscheidsfeestje van hun vriend Koen. Zo leerden we 'Leiden by night' ook eens kennen :)
Nu zitten we hier, met z'n drieën bij hen thuis in de zetel, en is het tijd om in onze bedjes te kruipen.
Morgen wordt een rustige dag, maar we vermoedden nu al dat deze alweer te kort gaat zijn voor alle plannetjes die we vandaag al hebben zitten smeden :)

Slaapwel!

Knuffel

Bir,  Sanne en Maja

Dag 3 was zoals gevreesd zowel mentaal als fysiek een zware dag. Sanne had pijnlijke voeten (bleinen!) en de vermoeidheid woog op ons gestel en ons gemoed. Maar er was geen ontkomen aan, dus vertrokken we vanuit Stayokay Hostel voor een tocht van ongeveer 40km.
Veel natuur zat er deze dag niet in, het was vooral industrie dat we passeerden.
Fietspaden verdwenen als sneeuw voor de zon en de gps vond langs een snelweg skaten wel kunnen. Wij echter niet, dus trokken we onze plan. We skeelerden over de kasseien van industrieel terrein, tussen de camions, om uiteindelijk via een zandpaadje bij een speeltuintje uit te komen. Pauzetijd! Het kind in ons kwam meteen weer even boven en de speeltuigen werden naar hartenlust uitgetest ;) Na dit intermezzo trokken we verder richting Rotterdam.
Hier hadden we dan even een mooi uitzichtmomentje: de prachtige skyline. We zagen de stad opdoemen naarmate we hoger kwamen op een brug aan de rand van de stad. Deze brug katapulteerde ons met stijl (fietser vooraan, 2 skaters erachter hangend) de stad in. Al snel kwam de Erasmusbrug in zicht, een mooi staaltje architectuur. Jammer genoeg ging dit gepaard met een opkomende miezer.
Rotterdam door skaten was geen lachertje: veel stoplichten, veel fietsers, veel auto's, chaos! Remskills werden duchtig geoefend. De laatste 10km duurden langer dan normaal, maar uiteindelijk raakten we toch tot aan het Delta Hotel. Hier werden we opgewacht door papa en mama Birgit, en Astrid, de vrouw die ons onderdak bezorgde die dag.
We werden warm verwelkomd in een appartement met prachtig uitzicht over het water. Na een verkwikkende douche mochten we onze voetjes onder tafel schuiven voor een maal dat onze maagjes wel drie keer kon vullen.
Onze oogjes vielen toe, moe maar voldaan kropen we in onze heerlijk opgemaakte bedjes. Snel slapen nu, de volgende ochtend ging er alweer snel aankomen!

Knuffel,
Birgit, Maja en Sanne

Na een heerlijke nacht en een koninklijk ontbijt, zijn we ook deze ochtend weer later vertrokken dan gepland :)

We trokken de skates weer aan, namen afscheid van Hanneke en Paul, en zetten koers richting Terheijden.
De spierpijn waar we voor vreesden bleef achterwege, maar we voelden toch aan onze beentjes dat we er al een zware dag op hadden zitten.
Het eerste deel van onze tocht liep weer vooral langs de baan, waar mooie bezienswaardigheden wat op zich lieten wachten. Gelukkig werden we wel aangemoedigd door een kudde sympathieke lama's :) We skeelerden verder, vertrouwend op de wegwijzers die we tegen kwamen, want als we de gps volgden, hadden we een tocht van om en bij de 150km voor de boeg, en daar stonden we nu toch niet bepaald voor te springen :) Het ging goed vooruit, met een duwtje in de rug van Mr. Wind die besloot vandaag voor het grootste deel van de tijd in de goede richting te blazen. Gelukkig maar, want na een stuk rechte baan met de wind van voren voelden we onze energievoorraad al snel slinken.
Even paniek wanneer we de Moerdijkbrug (grote burg over de rivier Hollandsch Diep) naderden. De A16 liep hierover, maar konden we er wel over skaten? Met enthousiast armgezwaai lieten we een boer met zijn gigantische dorsmachine stoppen om hem om raad te vragen. Jammer genoeg had hij slecht nieuws voor ons: "geen fietspad op de brug".
In snel tempo begonnen we plannen te smeden: 
Liften? Nee, dat gaat niet met de fiets. 
Op de pechstrook? Toch maar te gevaarlijk. 
Achter een trein hangen? Geen excuses voor gevonden, maar toch maar niet gedaan :)
Uiteindelijk besloten we zelf maar eens een kijkje te gaan nemen, wie weet waren zowel de gps als de boer  mis (en zijn wij een beetje koppig?) We skaten op goed geluk en orientatie verder, om een paar km verder een fietspad te vinden dat toch mee over de brug liep. Pak van ons hart (en onze voetjes). 
Dit gaf een absurd beeld: links dikke camions (vrachtwagens) en voorbij zoevende auto's, rechts verschillende meters lager een drukbevaren rivier en daartussen wij, twee grietjes op skates en eentje met een zwaar geladen fiets erachter.
Na de brug dan eindelijk het langverwachte natuurgebied: De Biesbosch. Even pauze en een powernapje voor we weer verder gingen. De natuur was prachtig, door weilanden, over dijkjes en door de "boerenlucht".
Het skaten door Dordrecht zelf heeft onze paalstopskills verbeterd, de ene stop nog eleganter dan de ander (hangend om de palen).
Nog even snel wat boodschapjes doen voor een relax avondje in het hostel. Voor de winkel werden we door Sanne's subtiliteit aangesproken door een jongeman, die ons spontaan een bijdrage gaf voor avondeten en ons project! Daar waren we toch wel even stil van!
Momenteel verblijven we in het hostel Stayokay, die ons een overnachting en ontbijt hebben aangeboden!
En terwijl we dit typen, zit er een zatte fransman in onze nek te hijgen ;)


Tot morgen, voor een volgend avontuur!

Dikke knuffels,

Sanne, Maja en Birgit


Aantal blaren: Sanne = 2, Maja = 0, Birgit = 0
Aantal "elegante" stops: Sanne = 0 (stopt altijd echt elegant!), Maja = 0 (alles onder controle), Birgit = 1000
Aantal kapotte spieren (spierpijn): Sanne = 1000, Maja = 0 (is een beest!), Birgit = 2
Aantal wespensteken: Sanne = 0, Maja = 0, Birgit = 1
Aantal genante momenten: MASSA'S!!!

De eerste dag!
's Ochtends nog met slaap in de oogjes denken we: "Waar zijn we aan begonnen?" Maar al snel komt het enthousiasme terug, vooral wanneer we het heerlijke ontbijt van Sannes mama zien staan!
Na de nodige voorbereidingen horen we ineens wat geroezemoes buiten... Bezoek? Zeker bezoek! Een volledige delegatie vrienden is afgezakt vanuit Blaasveld, Gent en omstreken. Maja werd er zelfs een beetje emotioneel van! ;-)
Na wat dralen en twijfelen dringt het tot ons door dat het nu echt tijd is om te vertrekken. Een beetje onhandig zetten we de eerste skatestappen en durft fietser nummer 1 (Maja) niet achterom te kijken om te zwaaien. Zo'n volgeladen fiets is ook niet makkelijk te besturen!
Vertrokken, nu is er geen weg terug!
Onze eerste uitdagingen stonden ons gelijk te wachten: twee stevige bruggen bij Zoersel, over de autostrade.
Daarna op naar Hoogstraten, langs veel nieuwsgierige blikken waarop wij met een vrolijke "Hallo!"antwoordden. Daar hadden ze niet van terug, de pottekijkers! ;-)
De route ging veel langs drukkere banen, waar we zo snel mogelijk verandering in hebben gebracht. Daar kwam de fietsknooppunten kaart goed van pas: mooie routes door de natuur en langs de Mark. Intussen had Birgit het stuur van het wankele vehikel overgenomen, waar ze erg blij mee was toen ze Sanne en Maja zag stuntelen over de gladde wegen, takjes, blaadjes en hobbels!
Vanaf de Nederlandse grens lagen de wegen en de natuur er prachtig bij. Klein nadeeltje: veeroosters! Ideaal om vee op afstand te houden, helaas ook effectief tegen skaters! De nodige remskills (paalstop, fietsstop, Majastop, brandnetelstop, ...) werden dan ook duchtig getraind, de ene bleek al efficiënter dan de andere...
De kilometerpaaltjes langs de weg telden af richting Breda. Eenmaal daar aangekomen werden we door Hanneke en Paul Kautz heerlijk ontvangen met hapjes, drankjes, sauna (!!!) en een warme maaltijd om duimen en vingers bij af te likken!
Met lichtjes stijve spieren kruipen we nu in een warm bedje om morgen onze tocht verder te zetten naar Dordrecht!
Hopelijk lukt het ons morgen weer om een verslagje te schrijven voor jullie.

Slaap lekker, dikke knuffel,

Birgit, Maja en Sanne :-)

Yes, de sponsorkleding is binnen!! De t-shirts en de truien zijn super mooi geworden! En dat allemaal dankzij Zweef Inn, Malden! De kleding werd bovendien mede mogelijk gemaakt door DressMe Clothing, die de kleding hebben geleverd en prachtig bedrukt! Super gedaan, Arjan en Martijn! :-)
We zullen snel foto's maken van de kleding, die we dan online zetten!
Houd dus zeker de website in de gaten!

Groetjes, wij!